تحلیل فضایی قابلیت پیاده‌روی
| عنوان مقاله: |
| تحلیل فضایی قابلیت پیاده‌روی |
| نویسنده(گان): |
| اسماعیل صالحى
سیده آل محمد مجید رمضانى مهریان |
| تاریخ انتشار: |
| دوره ۲۶ ، شماره ۷۴ ، ۱۳۹۵ |
| نشریه: |
| صفه / شماره صفحه مقاله: ۸۵-۶۵ |
| کلمات کلیدی: |
| پیاده راه ؛ قابلیت پیاده روی ؛ پیاده‌روی ؛ تحلیل شبکه ؛ ارزیابی عینی ؛ مقیاس میانی |
| لینک مقاله: |
| https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=356472 |
| چکیده: |
| قابلیت پیاده روی یک مفهوم برجسته و نو پا در ادبیات محیط انسان ساخت و سلامت عمومی است، که آن را سنجه ای برای تعیین درجۀ زیرساخت محله در تشویق شهروندان به پیاده روی تعریف می‌کنند. تاکنون مطالعات بسیاری در زمینۀ میزان تحرک فیزیکی شهروندان و قابلیت پیاده‌روی انجام شده است؛ اما در اغلب آن ها رابطۀ ویژگی های محیط فیزیکی و میزان پیاده‌روی در مقیاس محله ای بررسی شده است. در اندکی نیز قابلیت پیاده روی محدوده ای معین از شهر (مقیاس میانی) را ارزیابی ذهنی کرده‌اند. با توجه به اهمیت بالای شناخت وضع موجود قابلیت پیاده روی در سطح شهر، به منظور توسعۀ شبکۀ دسترسی پیاده و در فقدان روش مناسب در این زمینه، پژوهشگران در این پژوهش به دنبال عرضۀ روشی مناسب برای ارزیابی عینی و تجزیه و تحلیل کمّی مکان‌دار قابلیت پیاده روی، با قدرت تفکیک بالا، برای شبکۀ دسترسی در مقیاس میانی هستند. به این منظور، ابتدا پایگاه دادۀ جغرافیایی برای منطقۀ ۶ شهر تهران، برای مطالعۀ موردی، گردآوری و تهیه شد. سپس پیشینۀ تحقیق و ادبیات پژوهش مرور و معیارهای مؤثر بر قابلیت پیاده روی انتخاب گردید. همچنین برای هر یک از معیارها با استفاده از روش‌های تحلیل شبکه و یا آمار فضایی، لایه های اطلاعاتی تهیه گردید. سپس با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی، این لایه ها وزن‌دهی شد. در نهایت لایه های اطلاعاتی تلفیق و نقشۀ قابلیت پیاده روی برای کل منطقۀ ۶ شهر تهران تهیه و شاخص قابلیت پیاده روی به تفکیک محلات برآورد گردید. بر اساس نتایج به دست‌آمده، از روش‌های تحلیل مکانی، مانند روش‌های موجود در آمار فضایی و تحلیل شبکه، می توان به طور مؤثری برای ارزیابی عینی قابلیت پیاده روی در مقیاس میانی استفاده کرد. |
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.